همینگوی در کتاب پیرمرد و دریا به زندگی پیرمردی چنگ می اندازد که روزی قلمرو بزرگ دریا در حیطه اقتدارش بود و عروسکان خوش خرام دریا بیوه هایی بودند درمانده در تار و پود تورش و اینک زندگی او به پایان خود می رسد. او در آرزوی بزرگترین صیدش دل به دریای بزرگ می سپارد و بزرگترین صید را به چنگ می آورد. اما او قدرتی که بتواند شاهکار آخرین صید خود را به ساحل بکشد ندارد و چیزی جز اسکلت به ساحل نمی آورد. همینگوی در کتاب پیرمرد و دریا شکوه قلمرو دریا را با افت و خیز زندگی یک صیاد در هم می آمیزد و از این آمیزش زندگینامه ای سرشار از اندوه برای صیادی از پا افتاده فراهم می کند. برخی از نقادان گفته‌اند ‌این کتاب با مویی دیک اثر هرمان ملویل برابری می کند.